Christus wordt weer in ons hart geboren

door pastor Andy Jebarus sdb

Op het moment dat ik dit artikel schrijf, zijn we bij het einde van liturgisch kalenderjaar. Het betekent dat we een nieuw jaar gaan beginnen. Bij ons liturgisch jaar beginnen wij het nieuwe jaar met “advent”. Advent is afgeleid van het Latijnse woord adventus, dat ‘komst’ betekent. Met de advent leven christenen namelijk toe naar het kerstfeest: het feest van Jezus' komst naar deze wereld als klein kind in een kribbe.

Men neemt aan dat het gebruik van de advent in de vierde eeuw na Christus in de Oosterse kerk ontstond. In die tijd speelde het zogenaamde mysterie van de menswording (de ‘epiphaneia’) van Christus een belangrijke rol: de kerk hield zich veel bezig met de vraag hoe het toch mogelijk was dat de Zoon van God als een ‘gewoon’ Mens naar deze wereld was gekomen. Dit thema van de menswording van Christus werd centraal gesteld in de adventstijd.

De advent begint vier zondagen voor de kerst. In veel kerken wordt elke week een adventskaars aangestoken. Dat symboliseert dat we steeds iets dichter naderen tot Kerstmis, het feest van het Licht. Omdat wij Christus als het Licht beschouwen en in Hem geloven.

Bij de adventstijd richten wij ook onze aandacht op de wederkomst van Christus. Het is ook een belangrijk onderdeel van de adventsverkondiging. Wij geloven dat Christus in ons hart weer geboren wordt (Kerst). De vraag is, zijn we voorbereid om het Licht, de Christus in ons hart, te ontvangen? Het is mooi om ons huis met veel lichten te versieren. Versieren we ook ons hart met lichten?

 Ik geloof dat wanneer wij ons hart met het licht van Christus versieren, dat wij Christus in ons dagelijks leven ook kunnen zien en ontvangen. God, de Heilige Geest, zal dan met ons allen zijn.

Andy Jebarus sdb