Feest van de Heilige Ignatius van Loyola

ordestichter & mysticus

31 juli viert de kerk het feest van de H. Ignatius van Loyola. Wie was deze heilige?

In het adellijke milieu van Loyola, een slot in Spaans Baskenland, wordt in 1491 Iñigo geboren, een nakomertje in een gezin dat der­tien kin­de­ren telt. Kort na zijn geboorte sterft zijn moe­der. Hij wordt tot zijn zevende jaar onder­ge­bracht in het gezin van María de Garín, de vrouw van de plaat­se­lijke smid. Als Iñigo terug­keert in het slot, zal zijn schoonzus zorg voor hem dragen. Op veer­tien­ja­rige leef­tijd verliest hij zijn vader. Iñigo wordt dan se­cre­ta­ris bij de minister van fi­nan­ciën van de Spaanse koning. Hij is 25 als hij lid wordt van de per­soon­lijke lijfwacht van de onderko­ning van Navarra.

OVERMACHT

Iñigo groeit op in een wereld van spelen, vrouwen en gewapende duels. Hij is behen­dig in het gebruik van wapens. De Loyola's genieten echter geen goede repu­ta­tie: evenals zijn broers komt ook Iñigo meermalen in aanra­king met de justitie. Hij leeft in een wereld van heldenda­den, rid­der­ro­mans en stoere trots, tot op de dag waarop hij zwaar gewond wordt bij de ver­de­di­ging van het fort Pamplona. Een zin­loze ver­de­di­ging, omdat de over­macht te groot was. Iñigo wilde niet wijken, maar nu is het een invalide soldaat die terug­keert in Loyola. Artsen doen hun uiterste best om het verbrijzelde knie­ge­wricht te her­stel­len. Als het levens­ge­vaar is geweken, volgt een tweede operatie aan zijn been omdat het weer net zo mooi moest wor­den als tevoren. De patiënt toont zich niet gauw tevre­den.

LITERATUUR

Maan­denlang is Iñigo aan het bed gekluisterd. Nog is hij verslin­gerd aan zijn hoofse carrière, maar gelei­de­lijk gaat zich een cruciale ver­an­de­ring in zijn leven afspelen. Zijn schoonzus geeft hem literatuur waar hij tot dan toe weinig affini­teit mee had: een bloem­le­zing van de levens van heiligen en een 'Leven van Jezus'. De lezing en de ver­wer­king van wat deze literatuur bij hem losmaakt, wordt de aan­lei­ding om zijn leven radicaal te ver­an­de­ren. Hij breekt voor­goed met zijn milieu en zijn familie, verlaat het ouder­lijk slot en wil alleen nog 'soldaat van Christus' zijn.

STRIJD

Als pelgrim gaat hij op zoek naar wat God met zijn leven wil doen. Een grillige reis volgt, zowel fysiek als gees­te­lijk. Hij bezoekt de bene­dic­tijnen­ab­dij van Montserrat en spreekt zijn algemene biecht. Hij verblijft ruim een jaar in het naburige Manresa om een goede vorm te vin­den voor zijn nieuwe leven. Hij voert een hef­tige inner­lijke strijd. Hij wordt heen en weer geslin­gerd tussen gegrepen­heid door God en scrupuleuze wanhoop aan zich­zelf. Zijn gevecht wordt de grond­slag voor de spiri­tua­li­teit die hem­zelf en velen na hem inner­lijke vrij­heid zal geven.

VRIENDEN

Als zijn plan om naar het Heilig Land te gaan en daar Christus te ver­kon­di­gen onuit­voer­baar blijkt, moet hij erop terug­ko­men en begint een lange reis met omz­wer­vingen door Italië, Spanje, Frank­rijk, Vlaan­de­ren en Engeland. Als stu­dent in Parijs verzamelt Iñigo een groep vrien­den om zich heen, die de kern wordt van een nieuwe reli­gi­euze ge­meen­schap die zij samen stichten. Uit­ein­de­lijk komt Iñigo, die dan de Latijnse naam Ignatius heeft aan­ge­no­men, in Rome terecht. Hij geeft daar zelf lei­ding aan die nieuwe orde, de 'Sociëteit van Jezus'.

EEN STRUCTUUR VOOR DE GEEST

Er is een lange weg afgelegd eer de ingrijpende gees­te­lij­ke erva­ringen van Ignatius de vorm kregen van een reli­gi­euze ge­meen­schap. Uit­ein­de­lijk is het een gezel­schap van 10 mannen dat na langdurig overleg besluit een radicaal nieuwe orde te stichten: de jezuïeten. Zij breken met alle klooster­tra­di­ties zoals eigen reli­gi­euze kle­ding, koor­ge­bed en boete­prak­tijken. Het koor­ge­bed van de monniken, dat hen verplicht op vaste tij­den samen te bid­den, zou het actieve en mobiele dienst­werk van jezuïeten immers kunnen hin­de­ren.

GROEI

Op 27 sep­tem­ber 1540 wordt de nieuwe ge­meen­schap onder de naam 'Sociëteit van Jezus' goedge­keurd door paus Paulus III. De groei van de orde is enorm: bij Ignatius' dood, 16 jaar later in 1556, telt de sociëteit al meer dan 1000 leden.

meer in­for­ma­tie op www.jezuieten.org