Pancratiusparochie Sloten






Delen:
meld deze pagina op Twitter meld deze pagina op Facebook
Volgen:
link naar de RSS Feed van de laatste nieuwsberichten volg Pancratiusparochie op Twitter volg Pancratiusparochie op Facebook

Rusten en werken

meditatie over rust en (gezonde) ijver

gepubliceerd: maandag, 26 augustus 2013
Rusten en werken
(foto: Stock.xchng)

“Een gejaagde wereld bewijst men dienst door zelf halt te hou­den.” Aan het begin van een nieuwe werkweek een medi­ta­tie over rust en (gezonde) ijver van pater Guido de Baere SJ die deze week op www.ignisweb­ma­ga­zine.nl werd ge­pu­bli­ceerd.

Over bid­den wordt gezegd dat het rusten in God is, zich over­ge­ven aan Zijn wil. Is die rust nog moge­lijk in deze door onrust gedreven tijd? En, zo ja, is het verant­woord Hem te zoeken en te koes­te­ren te mid­den van mensen voor wie angst de grond­toon van hun leven is?

Edel­moe­dige inzet

De enige remedie tegen angst en span­ning is ver­trouwen. Een gejaagde wereld bewijst men dienst door zelf halt te hou­den. Dan verdwijnt de vrees voor datgene waarvoor mensen op de loop zijn. En met de vrees wijkt het ongeluk. Want veel ongeluk komt voort uit vrees en veel vrees berust op inbeel­ding.

Waarvoor zou­den we vrezen? God is Schepper, zoals we in het Credo belij­den. Wat Hij in ons bewerkt, kunnen wij niet in zijn plaats doen. Of we verkeren in de illusie iets te doen, zoals Adam en Eva, die zich wil­den inzetten voor de goede zaak (“Jullie zullen als goden zijn”) in plaats van God zijn werk te laten doen.

Onze ac­ti­vi­teit wil tast­baar effect en bewe­ging onder het voorwendsel van een edel­moe­dige inzet, maar zij kan niet rusten in Hem die leert hoe han­de­len uit rusten ontsp­ringt.

Gebed

Gelukkig zijn kan ons een slecht geweten bezorgen, als veel tijdgenoten niet gelukkig zijn. Maar een slecht geweten is een slechte raadgever. Werden Jezus’ tijdgenoten min­der door angst en span­ning geplaagd dan wij? Toch was Hij niet bepaald haas­tig met het brengen van zijn Blijde Bood­schap.

Gebed is geen afwij­zing van de actie maar een afstem­ming op Gods schep­pen­de kracht. Daar wor­den we vervuld van een energie die uit liefde opbloeit. Zij behoedt ons voor agi­ta­tie en actie die tot ver­war­ring en wanorde lei­den.

Dit is het criterium voor een gezonde ijver: een werk uit­voeren brengt ons meer inkeer en verlangen naar God dan wanneer we dat­zelfde werk zou­den nalaten.