Bij het Angelus van zondag 1 september heeft paus Franciscus een oproep gedaan om te bidden en te vasten voor vrede op 7 september as."> Bij het Angelus van zondag 1 september heeft paus Franciscus een oproep gedaan om te bidden en te vasten voor vrede op 7 september as." /> Pancratiusparochie Sloten - Nieuws

Pancratiusparochie Sloten






Delen:
meld deze pagina op Twitter meld deze pagina op Facebook
Volgen:
link naar de RSS Feed van de laatste nieuwsberichten volg Pancratiusparochie op Twitter volg Pancratiusparochie op Facebook

Dag van gebed en boete voor vrede in Syrië

zaterdag 7 september

gepubliceerd: zondag, 1 september 2013
Dag van gebed en boete voor vrede in Syrië

Bij het Angelus van zon­dag 1 sep­tem­ber heeft paus Fran­cis­cus een oproep gedaan om te bid­den en te vasten voor vrede op 7 sep­tem­ber as.

Naar aan­lei­ding van deze oproep heeft mgr. Punt een brief gestuurd naar alle pa­ro­chies van ons bisdom om hier extra de aan­dacht voor te vragen. Hier­on­der treft u de brief en de vertaling van de oproep van paus Fran­cis­cus aan.

Brief van Mgr. Jozef Punt

Op zon­dag 1 sep­tem­ber heeft paus Fran­cis­cus bij het Angelus een emo­tio­nele oproep gedaan tot vrede in het Midden-Oosten. Met uiterste beslist­heid veroor­deelt hij het gebruik van che­mische wapens. Het beeld van het verschrik­kelijke lij­den van zovele on­schul­dige mensen, schrijft hij, heeft zich ingebrand in zijn geest en zijn hart: “De vele con­flic­ten in deze wereld bezorgen mij veel pijn en zorg, maar in deze dagen wordt mijn hart vooral diep verwond door de gebeurte­nissen in Syrië en beangs­tigd door de dra­ma­tische ontwikke­lingen die opdoemen”. Hij roept op tot een uiterste poging om vrede te ver­krij­gen door dialoog en overleg, maar ook door vasten en gebed.

Voor de hele kerk heeft hij daarom zater­dag 7 sep­tem­ber, de vigilie van het feest van de geboorte van Maria, uit­ge­roe­pen tot een dag van vasten en gebed voor vrede in Syrië, het Midden-Oosten en de gehele wereld. Hij nodigt ook alle chris­te­nen van andere deno­mi­na­ties, aanhan­gers van andere religies, alsook ‘alle mensen van goede wil’ uit zich hierbij aan te sluiten op welke wijze dan ook. Zelf zal hij op deze zater­dag­avond op het Sint Pieters­plein voor­gaan in een vie­ring van gebed en boete om van God de gave van vrede af te smeken.

Als bis­schop­pen zijn wij deze dag, vanwege eer­dere afspraken met een groep in Rome, en zullen ons bij deze vie­ring aan­slui­ten.

Van harte vraag ik alle pa­ro­chies, ge­zin­nen en in­di­vi­duele gelo­vi­gen in ons bisdom om ook gehoor te geven aan de oproep van onze geliefde paus. Het lij­den van ontel­ba­re mensen is zo gruwe­lijk, en het gevaar dat de inzet van meer geweld tot oncontro­leer­ba­re gevolgen leidt zo groot, dat ons aller solidari­teit en gebed nu meer dan ooit gevraagd is. Daarbij willen we de chris­te­nen in het Midden-Oosten die tussen de raderen van de gebeurte­nissen zijn geraakt, en in deze dagen vooral onze Syrische en Koptische broe­ders en zusters, orthodox of geünieerd, onze bij­zon­dere betrokken­heid betuigen en ons gebed beloven.

Voor de gehele tekst van de Paus ver­wijs ik u graag naar de web­si­te van het Vati­caan.

Met de Paus vragen wij dat Maria, ons aller Moeder, ons mag helpen vrede te vin­den, en met hem bid­den wij: “Maria, Koningin van de Vrede, bid voor ons!”

+ Jozef Marianus Punt
Bis­schop van Haar­lem – Am­ster­dam

Oproep van paus Fran­cis­cus

Gegroet! Dier­ba­re broe­ders en zusters, vandaag wil ik mijn stem toe­voe­gen aan de schreeuw die met steeds grotere angst opstijgt vanuit de hele wereld, vanuit alle volkeren, vanuit het hart van elke mens, vanuit de ene grote familie van de mens­heid: het is de schreeuw om vrede! Het is een schreeuw die krach­tig verk­laart: wij willen een vreedzame wereld, wij willen mannen en vrouwen van vrede zijn, en wij willen dat in onze samen­le­ving, ver­scheurd door ver­deeld­heid en con­flic­ten, de vrede uitbreekt! Nooit meer oorlog! Nooit meer oorlog! Vrede is een kost­baar geschenk dat dient gepromoot en beschermd te wor­den.

Er zijn zovele con­flic­ten in deze wereld. Ze doen me veel pijn en maken me bezorgd. Deze dagen is mijn hart in het bij­zon­der gewond door wat er gebeurt in Syrië. De dra­ma­tische ont­wik­ke­lingen die er lijken aan te komen beangs­tigen mij.

Ik doe een uit­druk­ke­lijke oproep voor vrede, een oproep die diep uit mezelf komt. Er is zoveel lij­den, zoveel vernieling, zoveel pijn veroor­zaakt door het gebruik van wapens in dit gemar­telde land, in het bij­zon­der bij de bur­gers en de onge­wa­pende mensen! Ik denk aan zovele kin­de­ren die het licht van de toe­komst niet zullen zien! Met de allergrootste kracht veroor­deel ik het gebruik van che­mische wapens: ik zeg u dat die verschrikke­lijke beel­den van de voorbije dagen in mijn geest en hart gebrand zijn. Aan het oor­deel van God en van de ge­schie­de­nis over uw han­de­lin­gen valt niet te ont­ko­men! Het gebruik van geweld heeft nooit geleid tot vrede. Oorlog baart oorlog, geweld baart geweld.

Met al mijn kracht vraag ik alle partijen in dit conflict om te luis­te­ren naar de stem van hun eigen geweten, om zich niet op te sluiten in hun eigen belangen alleen, maar wel om naar elkaar te kijken als naar broe­ders en om beslist en moe­dig het pad te bewan­de­len van de ont­moe­ting en de onderhan­de­ling, om zo het uit­zicht­loze conflict te overstijgen.

Met dezelfde kracht spoor ik de inter­na­tio­nale ge­meen­schap aan om alle moge­lijke in­span­ningen te leveren om zon­der uitstel dui­de­lijke vredesvoor­stel­len te promoten in dat land, een vrede die gebaseerd is op dialoog en onderhan­de­ling, voor het goed van heel het Syrische volk. Dat geen enkele in­span­ning wordt ontzien om humanitaire bijstand te garan­de­ren voor hen die gewond wor­den door dit verschrikke­lijke conflict, in het bij­zon­der diegenen die ge­dwon­gen wor­den om te vluchten en de talrijke vluch­te­lingen in de buurlan­den.

Geef de humanitaire helpers, belast met de taak om het lij­den van deze mensen te verlichten, vrije toegang zodat ze de nodige hulp kunnen verlenen. Hoe kunnen we bijdragen tot vrede in de wereld? Zoals Paus Johannes zei, het komt elk individu toe om nieuwe relaties uit te bouwen in de samen­le­ving van mensen, onder de lei­ding en bezieling van de recht­vaar­dig­heid en de liefde (Cf Johannes XXIII, Pacem in Terris, [11 april 1963]: AAS 55, [1963], 301-302). Alle mannen en vrouwen van goede wil zijn verplicht om mee te werken aan deze zen­ding om te bouwen aan de vrede.

Ik doe een krach­tige en dringende oproep aan de hele Katho­lie­ke Kerk, en tot alle chris­te­nen van andere belij­denissen en ook tot de aanhan­gers van de andere gods­diensten en tot die broe­ders en zusters die niet geloven: vrede is een goed dat elke grens overstijgt vermits het toebehoort aan de hele mens­heid!

Ik herhaal met kracht: harmonie tussen de volkeren wordt niet opge­bouwd door een cultuur van con­fron­ta­tie of door een cultuur van conflict. Wel door een cultuur van ont­moe­ting en een cultuur van dialoog; dit is het enige pad naar de vrede. Moge de smeek­bede voor vrede gehoord wor­den en ieders hart raken zodat ze hun wapens mogen neerleggen en zich kunnen laten lei­den door het verlangen naar vrede.

Met het oog hierop, broe­ders en zusters, heb ik beslist om voor de hele Kerk op 7 sep­tem­ber eerst­ko­mend, op de voor­avond van de geboorte van Maria, Koningin van de Vrede, een dag van vasten en gebed af te kon­digen voor de vrede in Syrië, het Midden-Oosten en in de hele wereld. Ik nodig even­eens alle mensen, met inbegrip van de andere chris­te­nen, aanhan­ger van andere gods­diensten en alle mensen van goede wil, om deel te nemen, op welke manier dan ook, aan dit ini­tia­tief.

Op 7 sep­tem­ber zullen we hier op het Sint-Pieters­plein van 19u tot 24u samen­ko­men. In gebed en in een geest van boetedoe­ning zullen we Gods grote genade van vrede inroepen voor het geliefde volk van Syrië en voor elke situatie van conflict en geweld over de hele wereld. De mens­heid heeft er nood aan om deze gebaren van vrede te zien en om woor­den van hoop en vrede te horen! Ik vraag aan alle lokale kerken dat zij, benevens het vasten, ook samen­ko­men om te bid­den voor deze intentie.

Laten we Maria vragen dat zij ons helpt om geweld, con­flic­ten en oorlog te be­ant­woor­den met de kracht van de dialoog, de ver­zoe­ning en de liefde. Zij is onze moe­der: moge zij ons helpen om vrede te vin­den; wij zijn allen haar kin­de­ren! Help ons, Maria, om dit zo moei­lijke ogen­blik door te komen en om ons­zelf dag in dag uit volle­dig in te zetten om in alle situaties te bouwen aan een authen­tieke cultuur van ont­moe­ting en vrede. Maria, Koningin van Vrede, bid voor ons!

Fran­cis­cus