Pancratiusparochie Sloten






Delen:
meld deze pagina op Twitter meld deze pagina op Facebook
Volgen:
link naar de RSS Feed van de laatste nieuwsberichten volg Pancratiusparochie op Twitter volg Pancratiusparochie op Facebook

Kennis (Gods liefde begrijpen)

de zeven gaven van de Heilige Geest

gepubliceerd: donderdag, 22 mei 2014
Kennis (Gods liefde begrijpen)

Op weg naar pink­ste­ren houdt paus Fran­cis­cus een catechese­cy­clus over de gaven van de Heilige Geest. De gaven van de Heilige Geest zijn: wijs­heid, inzicht, raad, sterkte, kennis, vroom­heid en ontzag voor God.

 

Tijdens de algemene au­diën­tie van 21 mei sprak paus Fran­cis­cus over de gave van kennis. 

 

Beste broe­ders en zusters, goede­mor­gen!

Vandaag wil ik een andere gave van de Heilige Geest belichten, de gave van kennis. Als wij spreken over kennis, denken we on­mid­del­lijk aan de men­se­lijke capaci­teit om de reali­teit die ons omringt, beter te leren kennen en de wetten te ont­dek­ken die de natuur en het universum beheersen.

Gods liefde begrijpen
De kennis die komt van de Heilige Geest, is echter niet beperkt tot de men­se­lijke kennis: het is een speciale gave die ons in staat stelt door middel van de schep­ping de groots­heid en liefde van God en zijn diepe relatie met elk schepsel te begrijpen.

Dank­baar­heid
Als onze ogen wor­den verlicht door de Geest, openen zij zich ervoor God te be­schou­wen in de schoon­heid van de natuur en de groots­heid van de kosmos. Zij laten ons ont­dek­ken hoe alles tot ons spreekt over Hem en over zijn liefde. Dat wekt in ons ver­won­dering en een diep gevoel van dank­baar­heid!

Onein­dige liefde
Het is het gevoel dat wij krijgen als wij een kunst­werk bewon­de­ren of alle won­derschone dingen die het re­sul­taat zijn van het genie en de creativi­teit van de mens: dit alles be­schou­wend brengt de Geest ons ertoe de Heer vanuit de diepst van ons hart te prijzen, en in alles wat wij hebben en zijn, de onschat­baar waarde­volle gave te erkennen van God en een teken van zijn onein­dige liefde voor ons.

Schoon­heid en goed­heid
In het eerste hoofd­stuk van Genesis, helemaal aan het begin van de Bijbel, wordt ons dui­de­lijk gemaakt dat God tevre­den is met zijn schep­ping, doordat er herhaal­de­lijk de nadruk wordt gelegd op de schoon­heid en de goed­heid van alle dingen.

'...dat het goed was'
Aan het einde van elke dag, zo staat er ge­schre­ven, zag God "dat het goed was" (1,12.18.21.25)... maar als God ziet dat de schep­ping iets goeds en moois is, dan moeten wij ook die hou­ding aannemen, wij moeten inzien dat de schep­ping iets goeds en moois is. Het is de gave van kennis, die ons deze schoon­heid doet zien, en daarom moeten wij Hem danken dat Hij ons zoveel schoon­heid gegeven heeft!

Meer dan de engelen
En toen God klaar was met het scheppen van de mens, toen zei Hij niet : "het was goed". Toen zei Hij: "Het was heel erg goed!" (v.31). In Gods ogen zijn wij het grootste, het mooiste, het beste van alle dingen die Hij geschapen heeft... Zelfs de engelen staan onder ons! Wij zijn meer dan de engelen! Dat hebben we net gehoord in het boek van de psalmen! God houdt echt van ons! Wij moeten Hem daarvoor danken!

Liefdes­plan
De gave van kennis brengt ons in diepe harmonie met de Schepper en stelt ons in staat deel te hebben aan de hel­der­heid van zijn blik en zijn oor­deel. En in dat per­spec­tief kunnen we in man en vrouw ook het hoogte­punt zien van de schep­ping, als de vervulling van een liefdes­plan dat in elk van ons is ingeprent en dat ons elkaar doet herkennen als broe­ders en zusters.

Bron van vrede
Dit alles is een bron van sereni­teit en vrede en maakt van de christen een blijde getuige van God, in navol­ging van St.-Fran­cis­cus van Assisi en vele heiligen die zijn liefde hebben weten te bezingen en prijzen door het be­schou­wen van zijn schep­ping.

De eerste onjuiste hou­ding
Tege­lijker­tijd helpt de gave van kennis ons om niet ten prooi te vallen aan over­dre­ven of onjuiste hou­dingen. De eerste is het risico ons­zelf als meesters van de schep­ping te be­schou­wen. De schep­ping is geen eigendom, waarover wij naar eigen goeddunken kunnen be­schik­ken; of, en nog min­der, is zij het eigendom van slechts enkelen: de Schep­ping is een gave, een prach­tig geschenk dat God ons heeft gegeven, om zorg voor te dragen en te gebruiken voor het wel­zijn van allen, altijd met het grootste respect en dank­baar­heid.

De tweede onjuiste hou­ding
De tweede onjuiste hou­ding is die van de verlei­ding om ons te beperken tot de schepselen, alsof zij zou­den kunnen be­ant­woor­den aan al onze ver­wach­tingen. Met de gave van kennis helpt de Heilige Geest ons niet aan die verlei­ding toe te geven.

Behoe­ders van de schep­ping
Maar ik zou nog even willen te­rug­ke­ren naar de eerste ver­keerde hou­ding...Behoe­ders van de schep­ping, geen meesters van de schep­ping, het is een geschenk dat de Heer ons heeft gegeven, aan ons! Wij zijn de behoe­ders van de Schep­ping.

De zonde
Maar als wij de schep­ping uit­bui­ten, vernie­tigen we het teken van Gods liefde voor ons, door de schep­ping te vernie­tigen, zeggen we tegen God: "Ik vind het niet mooi!. Maar dat is niet goed. Dat is de zonde!

Bescherm de schep­ping
Het behoe­den van de schep­ping is het behoe­den van Gods geschenk aan ons en het is ook een manier om God ervoor te bedanken. Ik ben heer van de schep­ping, maar om het te doen voort­be­staan zal ik nooit uw geschenk vernie­tigen. En dit zou onze hou­ding moeten zijn ten aanzien van de schep­ping. Bescherm de schep­ping. Want als wij de schep­ping vernie­tigen, zal de schep­ping ons vernie­tigen! Vergeet dat nooit!

Goed gebruik
Ooit sprak ik op het plat­te­land een een­vou­dig iemand die van bloemen hield en deze bloemen goed ver­zorgde, en die tegen me zei: "Deze prach­tige dingen die God ons heeft ge­schon­ken, moeten wij goed ver­zorgen. De schep­ping is er voor ons om er goed gebruik van te maken, niet om uit te buiten maar om zorg voor te dragen. God vergeeft altijd. Wij mannen, vrouwen wij ver­ge­ven soms. Maar de schep­ping vergeeft nooit! Als je de schep­ping niet beschermt, zal zij je nooit ver­ge­ven."

Zoveel goeds
Over dit alles moeten we maar eens nadenken en laten we de Heilige Geest vragen om de gave van kennis om goed te begrijpen dat de schep­ping een geschenk is van God. Hij heeft zoveel goeds ge­schon­ken aan het mooiste dat Hij heeft geschapen, de mens. Dank u.

Tijdens de algemene au­diën­tie van 21 mei sprak paus Fran­cis­cus over de gave van kennis. 
Beste broe­ders en zusters, goede­mor­gen!
Vandaag wil ik een andere gave van de Heilige Geest belichten, de gave van kennis. Als wij spreken over kennis, denken we on­mid­del­lijk aan de men­se­lijke capaci­teit om de reali­teit die ons omringt, beter te leren kennen en de wetten te ont­dek­ken die de natuur en het universum beheersen.
Gods liefde begrijpen
De kennis die komt van de Heilige Geest, is echter niet beperkt tot de men­se­lijke kennis: het is een speciale gave die ons in staat stelt door middel van de schep­ping de groots­heid en liefde van God en zijn diepe relatie met elk schepsel te begrijpen.
Dank­baar­heid
Als onze ogen wor­den verlicht door de Geest, openen zij zich ervoor God te be­schou­wen in de schoon­heid van de natuur en de groots­heid van de kosmos. Zij laten ons ont­dek­ken hoe alles tot ons spreekt over Hem en over zijn liefde. Dat wekt in ons ver­won­dering en een diep gevoel van dank­baar­heid!
Onein­dige liefde
Het is het gevoel dat wij krijgen als wij een kunst­werk bewon­de­ren of alle won­derschone dingen die het re­sul­taat zijn van het genie en de creativi­teit van de mens: dit alles be­schou­wend brengt de Geest ons ertoe de Heer vanuit de diepst van ons hart te prijzen, en in alles wat wij hebben en zijn, de onschat­baar waarde­volle gave te erkennen van God en een teken van zijn onein­dige liefde voor ons.
Schoon­heid en goed­heid
In het eerste hoofd­stuk van Genesis, helemaal aan het begin van de Bijbel, wordt ons dui­de­lijk gemaakt dat God tevre­den is met zijn schep­ping, doordat er herhaal­de­lijk de nadruk wordt gelegd op de schoon­heid en de goed­heid van alle dingen.
'...dat het goed was'
Aan het einde van elke dag, zo staat er ge­schre­ven, zag God "dat het goed was" (1,12.18.21.25)... maar als God ziet dat de schep­ping iets goeds en moois is, dan moeten wij ook die hou­ding aannemen, wij moeten inzien dat de schep­ping iets goeds en moois is. Het is de gave van kennis, die ons deze schoon­heid doet zien, en daarom moeten wij Hem danken dat Hij ons zoveel schoon­heid gegeven heeft!
Meer dan de engelen
En toen God klaar was met het scheppen van de mens, toen zei Hij niet : "het was goed". Toen zei Hij: "Het was heel erg goed!" (v.31). In Gods ogen zijn wij het grootste, het mooiste, het beste van alle dingen die Hij geschapen heeft... Zelfs de engelen staan onder ons! Wij zijn meer dan de engelen! Dat hebben we net gehoord in het boek van de psalmen! God houdt echt van ons! Wij moeten Hem daarvoor danken!
Liefdes­plan
De gave van kennis brengt ons in diepe harmonie met de Schepper en stelt ons in staat deel te hebben aan de hel­der­heid van zijn blik en zijn oor­deel. En in dat per­spec­tief kunnen we in man en vrouw ook het hoogte­punt zien van de schep­ping, als de vervulling van een liefdes­plan dat in elk van ons is ingeprent en dat ons elkaar doet herkennen als broe­ders en zusters.
Bron van vrede
Dit alles is een bron van sereni­teit en vrede en maakt van de christen een blijde getuige van God, in navol­ging van St.-Fran­cis­cus van Assisi en vele heiligen die zijn liefde hebben weten te bezingen en prijzen door het be­schou­wen van zijn schep­ping.
De eerste onjuiste hou­ding
Tege­lijker­tijd helpt de gave van kennis ons om niet ten prooi te vallen aan over­dre­ven of onjuiste hou­dingen. De eerste is het risico ons­zelf als meesters van de schep­ping te be­schou­wen. De schep­ping is geen eigendom, waarover wij naar eigen goeddunken kunnen be­schik­ken; of, en nog min­der, is zij het eigendom van slechts enkelen: de Schep­ping is een gave, een prach­tig geschenk dat God ons heeft gegeven, om zorg voor te dragen en te gebruiken voor het wel­zijn van allen, altijd met het grootste respect en dank­baar­heid.
De tweede onjuiste hou­ding
De tweede onjuiste hou­ding is die van de verlei­ding om ons te beperken tot de schepselen, alsof zij zou­den kunnen be­ant­woor­den aan al onze ver­wach­tingen. Met de gave van kennis helpt de Heilige Geest ons niet aan die verlei­ding toe te geven.
Behoe­ders van de schep­ping
Maar ik zou nog even willen te­rug­ke­ren naar de eerste ver­keerde hou­ding...Behoe­ders van de schep­ping, geen meesters van de schep­ping, het is een geschenk dat de Heer ons heeft gegeven, aan ons! Wij zijn de behoe­ders van de Schep­ping.
De zonde
Maar als wij de schep­ping uit­bui­ten, vernie­tigen we het teken van Gods liefde voor ons, door de schep­ping te vernie­tigen, zeggen we tegen God: "Ik vind het niet mooi!. Maar dat is niet goed. Dat is de zonde!
Bescherm de schep­ping
Het behoe­den van de schep­ping is het behoe­den van Gods geschenk aan ons en het is ook een manier om God ervoor te bedanken. Ik ben heer van de schep­ping, maar om het te doen voort­be­staan zal ik nooit uw geschenk vernie­tigen. En dit zou onze hou­ding moeten zijn ten aanzien van de schep­ping. Bescherm de schep­ping. Want als wij de schep­ping vernie­tigen, zal de schep­ping ons vernie­tigen! Vergeet dat nooit!
Goed gebruik
Ooit sprak ik op het plat­te­land een een­vou­dig iemand die van bloemen hield en deze bloemen goed ver­zorgde, en die tegen me zei: "Deze prach­tige dingen die God ons heeft ge­schon­ken, moeten wij goed ver­zorgen. De schep­ping is er voor ons om er goed gebruik van te maken, niet om uit te buiten maar om zorg voor te dragen. God vergeeft altijd. Wij mannen, vrouwen wij ver­ge­ven soms. Maar de schep­ping vergeeft nooit! Als je de schep­ping niet beschermt, zal zij je nooit ver­ge­ven."
Zoveel goeds
Over dit alles moeten we maar eens nadenken en laten we de Heilige Geest vragen om de gave van kennis om goed te begrijpen dat de schep­ping een geschenk is van God. Hij heeft zoveel goeds ge­schon­ken aan het mooiste dat Hij heeft geschapen, de mens. Dank u.