Pancratiusparochie Sloten






Delen:
meld deze pagina op Twitter meld deze pagina op Facebook
Volgen:
link naar de RSS Feed van de laatste nieuwsberichten volg Pancratiusparochie op Twitter volg Pancratiusparochie op Facebook

Vastentijd: Tijd van bezinning

door Pastor Dominiek Deraeve, sdb

gepubliceerd: donderdag, 2 maart 2017

Met aswoens­dag zijn we be­gon­nen met de veer­tig­da­gen­tijd, de vas­ten­tijd. Eenmaal in het jaar wordt ons door de Kerk uit­druk­ke­lijk gevraagd om stil te staan bij de relatie die we hebben met God, met onze mede­mens, met ons­zelf.

We mogen ons de vraag stellen: hoe sta ik in het leven? Even halt hou­den is nodig. Wanneer we op reis gaan naar een plek waar we nog nooit geweest zijn, dan moeten we een route volgen. In onze techno­lo­gische maat­schap­pij is dit vrij ge­mak­ke­lijk. We tikken de bestem­ming in onze tomtom in en die stippelt de route voor ons uit. Toch kan het gebeuren dat er iets gebeurt waardoor de route toch fout lijkt te zijn. Een fout in de kaart, een GPS-sto­ring, werken die niet opgeno­men zijn in de route­be­pa­ling, … We ver­trouwen er niet meer op dat we nog op de juiste weg zijn. Dan is het moment geko­men om even stil te staan en daarna een beslis­sing te nemen. Hoe rijd ik ver­der, welke weg ga ik nu nemen? Links, rechts, rechtdoor, of moet ik niet een stukje terugrij­den…? Hope­lijk maken we de juiste keuze en komen we na een tijdje terug op de juiste weg waar de tomtom het weer kan overnemen.

De vas­ten­tijd is zo een moment waarop we ons afvragen of we nog wel op de juiste weg zijn. We laten de auto­ma­tische piloot even achterwege en evalueren ons leven en vooral onze relaties. Hoe is het met mijn relatie met God, neem ik tijd voor gebed; lees ik eens een goed artikel of boek om mijn ge­loofs­le­ven te voe­den? Hoe is het met mijn ver­hou­dingen tegen­over de mede­mens veraf en dichtbij? Zijn er mensen met wie ik in ruzie lig? Hoe ga ik om met mate­rië­le zaken, draag ik zorg voor het milieu, Gods schep­ping? Hoe is mijn relatie met mezelf? Aanvaard ik wie ik ben, met mijn tekorten maar ook mijn talenten? Leef ik wel vanuit de roe­ping die God mij gegeven heeft?

Heel veel vragen kunnen op ons afkomen en roepen om een ant­woord. In de drukte van het leven hebben we daar meestal geen tijd voor. Toch is het be­lang­rijk hier tijd voor te maken. De veer­tig­da­gen­tijd is als een stoplicht dat je uitno­digt stil te staan bij wat echt be­lang­rijk is in jouw leven als christen en dan te beslissen hoe je ver­der gaat met je leven. Dit is de bete­ke­nis van bekeren. Je keert je om en kiest weer de goede rich­ting in je leven. Dit kan inhou­den dat je meer of min­der radicale keuzes moet maken. Dat kan zijn stoppen met de een of andere ‘versla­ving’ of gehecht­heid en/of beginnen met iets nieuws.

Tijdens de vas­ten­tijd wor­den ver­schil­lende ini­tia­tie­ven geno­men om ons te helpen tot deze be­zin­ning.

Eén ervan wil ik alvast aanbevelen. Al enkele jaren wordt in onze buurt met de chris­te­lijke kerken op woens­dag­avond een vesper­dienst gehou­den. Deze start telkens met een sobere maal­tijd om 18 u met daarna een gebeds­mo­ment. Wij bijten met de Marcus­paro­chie de spits af met de aswoens­dag­vie­ring op 1 maart. Daarna volgen andere kerk­ge­meen­schappen. Het zou heel mooi zijn mochten we daar met meer­dere mensen van de pa­ro­chie aan deelnemen. Mis­schien is elk woens­dag­avond niet haal­baar, maar is er wel een of enkele avon­den moge­lijk. Het is zeker een kans om mid­den de week een rust­mo­ment in te bouwen.

Ik wens je een deugddoende vas­ten­tijd.

Pastor Dominiek Deraeve, sdb