Bericht van pater Dominiek Deraeve

Lieve mensen,

Zoals jullie weten heb ik vorige week een fietson­ge­val gehad. Mijn achterwiel slipte weg op een tramrail en kwam terecht in de tramrail ernaast. Daardoor werd ik van mijn fiets ‘gekatapul­teerd’ en kwam nogal onzacht met lin­kerknie en –pols op de weg terecht. Beide zijn gebroken en dien­den geopereerd te wor­den. Dat is dins­dag­mid­dag in het Sloter­vaart­zie­ken­huis gebeurd.

Sinds don­der­dag­mid­dag ben ik terug thuis. Dankzij goede pijnstillers en de zorgen van mijn mede­broe­ders is het allemaal best draaglijk. Het vervelendste is dat ik mijn pols en knie niet mag belasten. Het herstel zal een zestal weken duren. Maar, ook al kan ik niet voor­gaan in de vie­rin­gen, toch probeer ik om van thuis uit actief te zijn voor de pa­ro­chie. Zo blijf ik – naast mijn gebed voor jullie – met allen verbon­den.

Ik ben overwel­digd gewor­den door de vele kaartjes, tele­foontjes en mailtjes die me veel sterkte en spoe­dig herstel toewensen. Het is hartverwarmend! DANKJEWEL hier­voor.

Nu ik een tijdje uitval, pastor Visser overle­den is en enkele andere pries­ters om ge­zond­heidsre­denen helemaal of tij­de­lijk niet meer voor­gaan, is de zorg voor het ver­zorgen van de vie­rin­gen in alle kerken van onze regio niet een­vou­dig. Samen met de be­stuurs­le­den zoeken we hier­voor naar ant­woor­den, maar die liggen niet zomaar voor het grijpen.

Mag ik rekenen op jullie begrip wanneer er hierdoor –tij­de­lijk – onregel­ma­tig­he­den zou­den zijn? Ik hoop van harte snel weer bij jullie te kunnen zijn.

Harte­lijke groet en Gods zegen,

Pastor Dominiek Deraeve sdb